Müfredat geliştirme
Ruhi Enstitüsü’nün izlediği müfredat geliştirme yaklaşımı, doğrusal bir şekilde yürütülen geleneksel tasarım, saha testi ve değerlendirme yaklaşımı değildir. Herhangi bir materyal setini yazmanın ilk adımı, daha ziyade, bir toplumun gelişiminin gerekliliklerine yanıt olarak bir hizmet eylemi gerçekleştirirken tabanda bir deneyim yaratıldığında atılır. Materyaller bu deneyimden ortaya çıkar ve bunun bir ifadesi hâline gelir. Materyaller bir yandan, Dinin öğretilerini belirli bir hizmet alanında uygularken gerçekleşen öğrenmenin bir kaydıdır ve diğer yandan, bu öğrenmenin sistematikleştirilmesi için bir araçtır. Yaklaşım, Büyümeyi Öğrenmek adlı küçük ciltte aşağıdaki şekilde açıklanmıştır:
Bir eğitim ihtiyacı belirlendikten sonra, tabanda çalışan küçük bir grup insan kendi aralarında meşveret eder, eğitim aktiviteleri için birtakım fikir geliştirir ve bunları uygulamaya koyar. Bu uygulamanın sonuçları gözden geçirilir, değerlendirilir ve üzerlerinde meşveret edilir; bu meşveretin ışığında, değiştirilmiş bir dizi eğitim aktivitesi uygulamaya konulur ve daha fazla değişiklik ve revizyona yol açan yansımaya tabi tutulur. Bu müfredat geliştirme sürecinde hareket, hiçbir zaman eğitim materyallerinin nihai olarak hazırlanmasını ve değerlendirilmesini beklemez. Her aşamada eğitim aktiviteleri, daha uygun müfredatın sadece Hz. Bahaullah’ın Vahyinin ışığında sürdürülen bir uygulama ve yansıma süreci aracılığıyla kademeli olarak geliştirilebileceği inancıyla, eldeki en iyi materyallerle ilerler. Ancak bu, birkaç kişinin kendi kullanımları için materyal geliştirdiği bir ortam değildir ve bir noktada başkaları tarafından güvenle kullanılabilecek şekilde her ünitenin yapısına ve içeriğine son bir şekil vermek gerekli hâle gelir. Belirli bir kurs için materyallerin son versiyonunu yayımlama kararı, basitçe, değişikliklerin kayda değmez hâle geldiği fark edildiğinde verilir. Bu meşveret, hareket ve yansıma sürecinin çeşitli yönlerinin birbirine paralel olarak yürütüldüğünü ve doğası gereği yapay olan doğrusal bir sırayla gerçekleştirilmediğini belirtmek önemlidir.
Uygulamada yukarıdaki yaklaşım, geliştirilmekte olan materyalin doğasına bağlı olarak çeşitli biçimler alır. Ancak genel olarak, geliştirme sürecinde, son yayınlanmış baskı olarak kabul edileni ortaya çıkaran üç aşama tanımlanabilir.
Ön Taslak
Bu aşamada bir kurs veya metin, birlikte ele alındığında söz konusu eğitim hedefine erişileceği düşünülen temel kavramları ve Bahai yazılarından bir pasajlar dizisini içerir. Fikirlere dair bu ön taslak, etkili bir kurs içeriğinin özenle hazırlanmasına yönelik çabaların bir parçası olarak sahada küçük gruplar tarafından bir müddet kullanılır.Alfa Sürümü
Hareket ilerledikçe, materyalde düzenlemeler yapılır ve materyal, kazanılan yeni deneyimden ortaya çıkan fikirleri de dâhil ederek bu deneyimi yansıtmaya başlar. Çoğu zaman belirli kavramlar değiştirilir, Bahai yazılarından yeni pasajlar eklenir veya bir konunun anlaşılmasını kolaylaştırmak ya da önemli bir beceri veya tutumun geliştirilmesine yardımcı olmak için bir dizi basit alıştırmalar sunulur. Bu süreç yoluyla, genellikle “alfa sürümü” olarak kabul edilen sağlam bir kurs veya metin ortaya çıkar.Ön-Yayın Sürümü
Genellikle içeriğin bütünleşmesine dayanılarak, zaman içinde kursu veya metni bir ön-yayın sürümü olarak daha geniş çapta erişilebilir kılmaya karar verilir. Devamlı kullanımı yoluyla ne zaman bir bölümün yerinin değişmesi veya bir ya da iki alıştırmanın tekrar gözden geçirilmesi gerektiği açık hâle gelir. Birbiri ardından birkaç sürüm ortaya çıkabilir. Ancak, kademeli olarak, kursun veya metnin istenen amacına ulaşması için gerekli olan düzeltmeler gittikçe azalır ve bu aşamada materyal yayına sunulur.